Hierdie is 'n
uittreksel uit een van daai e-posse wat ons almal gereeld ontvang en ek dink
dit leer 'n waardevolle les - leef vir vandag, want dit is AL wat ons
het ...
1000 Albasters - Skrywer onbekend
Hoe ouer ek word, hoe meer geniet ek Saterdagoggende. Miskien is dit die
stil alleenheid wat daarmee kom om eerste op te staan, of miskien die
uitbundige vreugde om nie werk toe te gaan nie. Hoe dit ookal sy, die eerste
paar ure op ‘n Saterdagoggend is die lekkerste.
'n Paar weke gelede was ek op pad na die
motorhuis met ‘n stomende koppie koffie in die een hand en die oggendkoerant in
die ander hand. Wat as ‘n tipiese Saterdag begin het sou draai in een van
daardie lesse wat die lewe van tyd tot tyd vir ‘n mens gee. Laat ek vir jou
hiervan vertel.
Ek is ‘n radio-amateur en het my ontvangstoestel ingeskakel op die
telefoniese band om na die Saterdagoggend gesprekke te luister. Met die luister
na die gesprekke kom ek af op ‘n man wat ouerig klink, met ‘n sterk sein en ‘n
goue stem. Jy weet ‘n stem wat klink of hy in die uitsaaiwese hoort. Hy was
besig om te vertel, wie ookal wou luister van ‘n ding met ‘n duisend albasters.
Ek was skielik geïnteresseerd en besluit om te luister na wat hy te sê het.
“’Wel Tom, dit klink sekerlik dat jy baie
besig is in jou werk. Ek is seker dat hulle jou goed betaal, maar dit is
hartseer dat jy soveel weg is van die huis en jou gesin. Dit is moeilik om te
glo dat ‘n jong man sestig tot sewentig uur ‘n week moet werk om deur te kom.
Dit is hartseer dat jy jou dogter se dansopvoering gemis het. Maar laat ek jou
iets vertel wat my gehelp het om my prioriteite reg te hou.’
Dit is toe wat die man sy teorie van ‘n duisend albasters verduidelik.
“’Jy sien, ek het eendag gesit en ‘n
bietjie somme gemaak. Die gemiddelde persoon leef 75 jaar. Ek weet, sommige
leef meer en sommige minder, maar gemiddeld, leef mense ongeveer 75 jaar."
“’Wat ek toe doen is om 75 te
vermenigvuldig met 52 en ek het die getal 3900 gekry – dit is die aantal
Saterdae wat die gemiddelde mens in sy hele leeftyd het. Hou nou net ‘n bietjie
uit Tom, ek kom nou by die belangrike deel. Ek het eers op die ouderdom van 55
jaar begin dink aan hierdie detail, en by daardie tyd het ek reeds deur meer as
2800 Saterdae geleef. Ek had nog ongeveer ‘n duisend Saterdae oor om te geniet.
So het ek na die speelgoedwinkel gegaan en al die albasters in die winkel
gekoop. Uiteindelik moes ek by nog twee speelgoedwinkels ingaan om by ‘n 1000
albasters uit te kom. Ek het die albasters huis toe geneem en hulle in ‘n
groot, helder deursigtige plastiese fles geplaas – alles hier in my stoorkamer
langs al my goed."
“’Van daardie dag af het ek elke
Saterdagoggend een albaster uitgehaal en weggegooi. Ek het agtergekom soos ek
die albasters sien minder raak, ek al meer gefokus het op die regtige
belangrike dinge in die lewe."
“’Daar is niks soos om te sien hoe jou tyd
op die aarde besig is om uit te hardloop, om jou te help om jou prioriteite reg
te kry nie."
“’Wel, laat ek jou vertel voordat ek van
die lug afgaan om my lieflike vrou vir ete uit te neem. Vanoggend het ek die
laaste albaster uit die fles gehaal. Ek reken indien ek dit volgende Saterdag
maak, is ek ‘n klein bietjie ekstra tyd gegun. En die een ding wat ons almal
kan gebruik is ‘n klein bietjie ekstra tyd."
“’Dit was lekker om met jou te kon gesels,
Tom, ek hoop jy spandeer meer tyd met jou gesin, en ek hoop ons ontmoet weer
hier op die lug. Dit is ‘n 75-jarige ou man, K9NZQ wat groet, oor en uit.’
Jy kon ‘n speld op die lug hoor val toe die man van die lug afgaan. Ek
reken hy het vir ons almal iets gegee om oor na te dink. Ekself het beplan om
die oggend te werk aan die antenna van my radio, en daarna was ek van plan om
met ‘n paar van die ander radioamateurs saam te werk aan ons klub se nuusbrief.
.
